Για μένα μιλώ
Πάντα οι άλλοι για μας θα μιλούν
οι αέναες όμως βόλτες της ίδιας μας σκέψης
τις δικές μας φωνές μόνο ακούν.
Ίσως να ‘ναι αυτό απ’ τη φύση σωστό
μια κι εμείς πάντα για άλλους μιλάμε.
Μα σαν γίνουν στεντόρειες φωνές
ποιος αντέχει ν’ ακούει κραυγές.
Δική μας και των άλλων σπορά
σε νέο ελπίδας φυτώριο
η τέφρα που απέμεινε στο κρεματόριο.
Πάντα για μένα μιλώ...
οι αέναες όμως βόλτες της ίδιας μας σκέψης
τις δικές μας φωνές μόνο ακούν.
Ίσως να ‘ναι αυτό απ’ τη φύση σωστό
μια κι εμείς πάντα για άλλους μιλάμε.
Μα σαν γίνουν στεντόρειες φωνές
ποιος αντέχει ν’ ακούει κραυγές.
Δική μας και των άλλων σπορά
σε νέο ελπίδας φυτώριο
η τέφρα που απέμεινε στο κρεματόριο.
Πάντα για μένα μιλώ...
