Χειμωνιάτικη εκδρομή
Στρώσε τα χαλιά της θαλπωρής
άναψε το τζάκι της γαλήνης
ανάγκη έγινες και είναι ν’ απορείς
δέσμιος που είμαι της δικής σου της σαγήνης.
Απάγκιο μου, ας σηκώσει κι αγέρα
χρόνια βολοδέρνω στα ρηχά.
Βάλε λίγο τσάι στην τσαγιέρα
έξω σφυρίζει κι η βροχή αγκομαχά...
Άσε τις ψιχάλες να σταλάζουν
ήλιος το άγγιγμά σου στα μαλλιά.
Πέντε αισθήσεις στη ζωή που με προστάζουν
και μια άλλη έκτη στη μοιραία σου αγκαλιά.
Χειμώνας παντού κι εκεί χιονίζει...
Δε με τρομάζει που η ανάσα λείπει
λυπάμαι αν κάποιοι αισθάνονται λύπη...
Εσύ κι εγώ, χέρι με χέρι
ταξίδι στον Άδη.
Δες... Καλοκαίρι.
άναψε το τζάκι της γαλήνης
ανάγκη έγινες και είναι ν’ απορείς
δέσμιος που είμαι της δικής σου της σαγήνης.
Απάγκιο μου, ας σηκώσει κι αγέρα
χρόνια βολοδέρνω στα ρηχά.
Βάλε λίγο τσάι στην τσαγιέρα
έξω σφυρίζει κι η βροχή αγκομαχά...
Άσε τις ψιχάλες να σταλάζουν
ήλιος το άγγιγμά σου στα μαλλιά.
Πέντε αισθήσεις στη ζωή που με προστάζουν
και μια άλλη έκτη στη μοιραία σου αγκαλιά.
Χειμώνας παντού κι εκεί χιονίζει...
Δε με τρομάζει που η ανάσα λείπει
λυπάμαι αν κάποιοι αισθάνονται λύπη...
Εσύ κι εγώ, χέρι με χέρι
ταξίδι στον Άδη.
Δες... Καλοκαίρι.
