Για να σταματήσει να πέφτει χιόνι: ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ
Για να καθαρίσετε την οθόνη σας: ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ
greece_glossy_wave_icon_128united_kingdom_glossy_wave_icon_128france_glossy_wave_icon_128germany_glossy_wave_icon_128italy_glossy_wave_icon_128spain_glossy_wave_icon_128russia_glossy_wave_icon_128serbia_glossy_wave_icon_128bulgaria_glossy_wave_icon_128turkey_glossy_wave_icon_128

15 Νοεμβρίου 2011

Καταραμένοι


Καταραμένοι

Τι είναι δυτικός πολιτισμός που οι κρίσεις του φταιν για όλα...
Εσύ... βρε μπαγλαμά, τι ρόλο παίζεις;
Πώς εξουσία, κεφάλαιο και κακοί,
πολιτισμό και άποψη επιβάλουν και συμπεριφορές.
Έτσι λες...
Εσύ... σκεπτόμενος, καλλιεργημένος
και διανόηση και τέχνη...

Οι πρώτοι, δεν είναι δειλοί και όσα θέλουν τα τολμούν,
καμία δεν έχουν ενοχή, χειραγωγοί της μάζας...
Εσύ... ξένος απ’ το λαό,
ενοχικός και απαθής, μακριά, με επιλογή σου...
Πόσοι έχουν ευθύνη το λοιπόν...
Αυτοί, στων συμφερόντων το βωμό που κάνουν αυτά που θέλουν
ή κι όσοι δεν πράττουν σύμφωνα μ’ αυτά που λεν πως ξέρουν...

Εσύ, ηγέτη...
Φιλολαϊκής παράταξης αρχηγέ,
πολιτικά έμπειρε μ’ ευθυκρισία...
Έχεις επίγνωση της απόγνωσης;
Γνωρίζεις πόσων οράματα καταλαγιάζουν
ανάμεσα στο έδρανο και την έδρα σου...
Μη γελιόμαστε, οι δυο μιλάμε.
Ξέρεις, δεν είσαι ικανός...
Έμπορος απλά ελπίδας.
Ανέντιμα, περιμένεις στις εκλογές να ξεπουλήσεις...

Εσύ, λόγιε...
Σηκώθηκες απ’ την καρέκλα του πάνελ,
μεσολάβησαν δίλεπτες διαφημίσεις,
στη θέση σου κάθισαν ξεφωνημένες.
Μαλλιοτραβήχτηκαν.
Παιδεία...
Σωστά, σε φιλοξένησε απλά το μέσον.
Α, να σου πω... Έκαναν καλύτερα νούμερα...

Κι εσύ δάσκαλε...
Αντίκρισε το μωλωπισμένο κορμί του μαθητή,
αποσόβησε για να μην εκθέσεις
τον κοινωνικά καταξιωμένο πατέρα
λόγω πρότερου έντιμου βίου...
Αυτεπάγγελτε εισαγγελέα του κώλου...

Μητέρα! Εσύ...
Κόρες οδηγείς σε παντοτινή πορνεία,
πουλώντας ψυχή και σώμα
σε νόμιμους ή άνομους επιβήτορες
γαλουχημένες με αξίες οικογενειακής ευημερίας
στηριγμένες σε ύλη...
Μάζεψε τώρα της ύλης τα συντρίμμια...
Κόρες κι εγγόνια...

Πατέρα...
Μπρος σε άβουλο βρέφος θεόρατε γίγαντα,
τροχοπέδη αναζήτησης, φόβου γεννήτορα,
φειδωλέ χορηγέ αισθημάτων...
Σ’ αγαπώ...
Δε μου το ‘πες, μα στο λέω εγώ...
Τη δούλωση όμως διδάσκεις για ευγένεια
κοινωνίας και γιού εσύ η παθογένεια...

Για σένα, καταραμένε ποιητή...
Τόνους οπώρες θα καταναλώσω
και διαρροϊκά θα αφοδεύσω
πάνω στους αξιολογότερους στίχους
του πιο αναγνωρισμένου, καταραμένου, ποιήματός σου...
Για να σε πείσω πως, Εσύ κι Εγώ...
κουβαλάμε πάνω μας την κατάρα...