Το στήθος και το ήθος
Τις ξηλωμένες
απ' το πουλόβερ το παλιό
αυτές τις λίγες κατσαρές κλωστές
τις τυλιγμένες σε κουβάρι
δυο κάλτσες πλέξε...
Αξία έχουν περισσή
στα πόδια τα γυμνά φτωχού
απ' όλα τα μεταξωτά σου υφάδια.
Κι οι πέτρες όλες καταγής
σιμά ή μια στην άλλη
ταιριαγμένες
τοίχο να χτίσουνε μπορούν
που μόνο του άστεγου η ανάγκη θα εκτιμήσει.
Γιατί έχει αξία το υλικό
όχι που μάταια χρόνια τώρα το ζυγιάζεις
μα αν τη χρήση του μπορείς ν'αντιληφθείς
κι όταν στο χέρι σου το πιάνεις το διαβάζεις.
Όπως το στίχο με τις λέξεις τις απλές
και τις απέριττες
πιότερη ανάγκη και δίψα έχουν
κάποιοι που στην ανάγνωση κομπιάζουν
πιο εύκολο ν' ακούσουν της καρδιάς φωνές
αυτοί κι αυτές
που η αλήθεια της ζωής
τους δίδαξε να προσδοκούν
πάντα εισπράττοντας λιγότερα
απ όσα οι γύρω μας τους τάζουν
Κι εσύ μικρή μου
μόνη σου εσύ
αν την αξία του μαστού σου εκτιμήσεις
όργανο ακριβείας μάθε πως είναι
για να δεις...
Την ώρα που ο πόθος τα κορμιά αναριγά
σαν το κρατώ
αν πράγματι αισθάνομαι πηγή πως είσαι
για το άδολο γάλα που ζητώ...
απ' το πουλόβερ το παλιό
αυτές τις λίγες κατσαρές κλωστές
τις τυλιγμένες σε κουβάρι
δυο κάλτσες πλέξε...
Αξία έχουν περισσή
στα πόδια τα γυμνά φτωχού
απ' όλα τα μεταξωτά σου υφάδια.
Κι οι πέτρες όλες καταγής
σιμά ή μια στην άλλη
ταιριαγμένες
τοίχο να χτίσουνε μπορούν
που μόνο του άστεγου η ανάγκη θα εκτιμήσει.
Γιατί έχει αξία το υλικό
όχι που μάταια χρόνια τώρα το ζυγιάζεις
μα αν τη χρήση του μπορείς ν'αντιληφθείς
κι όταν στο χέρι σου το πιάνεις το διαβάζεις.
Όπως το στίχο με τις λέξεις τις απλές
και τις απέριττες
πιότερη ανάγκη και δίψα έχουν
κάποιοι που στην ανάγνωση κομπιάζουν
πιο εύκολο ν' ακούσουν της καρδιάς φωνές
αυτοί κι αυτές
που η αλήθεια της ζωής
τους δίδαξε να προσδοκούν
πάντα εισπράττοντας λιγότερα
απ όσα οι γύρω μας τους τάζουν
Κι εσύ μικρή μου
μόνη σου εσύ
αν την αξία του μαστού σου εκτιμήσεις
όργανο ακριβείας μάθε πως είναι
για να δεις...
Την ώρα που ο πόθος τα κορμιά αναριγά
σαν το κρατώ
αν πράγματι αισθάνομαι πηγή πως είσαι
για το άδολο γάλα που ζητώ...
