Ο λόγος καίει
(Συμβουλαί προς ποιητάς και ουχί μόνον)
Σαν καταλάβεις πως μπορεί ο λόγος φωτιά ν’ ανάβει,
πρόσεχε...
Υπάρχουν γύρω μας πολλοί που απ’ τα πολλά αδιέξοδα
λαλούν μόνο για να ζητούν αγγούρια απ’ το μανάβη.
Τα βρέφη γελούν από ένστικτο.
Χαίρονται δε μιλούν
μονάχα μωρουδίζουν.
Με τα αγκού, το ντα και ντα
γίνεται τέτοιος χαλασμός
και η κουρασμένη τους νταντά
μ’ αυτοπαθή κατάθλιψη
ψάχνει τι ειν’ ντανταϊσμός...
Σκέψου το λόγο ποταμό
ν' αδειάζεις τις πηγές
να έχεις καθαρό κρουνό
τις στέρνες σου λευκές
να νιώθεις και τους γύρω σου
που σαν κι εσένα πνίγονται
στις ίδιες τους πληγές...
Δεν είναι τέχνη να μπορείς σ’ άλλους φωτιά να δίνεις
αν την πυρά που καίγεσαι δεν ξέρεις να τη σβήνεις.
Αν θες να λέγεσαι Άνθρωπος κατέβα απ' το καλάμι
σφαίρες μόνο για σένανε να βάζεις στη θαλάμη...
πρόσεχε...
Υπάρχουν γύρω μας πολλοί που απ’ τα πολλά αδιέξοδα
λαλούν μόνο για να ζητούν αγγούρια απ’ το μανάβη.
Τα βρέφη γελούν από ένστικτο.
Χαίρονται δε μιλούν
μονάχα μωρουδίζουν.
Με τα αγκού, το ντα και ντα
γίνεται τέτοιος χαλασμός
και η κουρασμένη τους νταντά
μ’ αυτοπαθή κατάθλιψη
ψάχνει τι ειν’ ντανταϊσμός...
Σκέψου το λόγο ποταμό
ν' αδειάζεις τις πηγές
να έχεις καθαρό κρουνό
τις στέρνες σου λευκές
να νιώθεις και τους γύρω σου
που σαν κι εσένα πνίγονται
στις ίδιες τους πληγές...
Δεν είναι τέχνη να μπορείς σ’ άλλους φωτιά να δίνεις
αν την πυρά που καίγεσαι δεν ξέρεις να τη σβήνεις.
Αν θες να λέγεσαι Άνθρωπος κατέβα απ' το καλάμι
σφαίρες μόνο για σένανε να βάζεις στη θαλάμη...
