Σηκώθηκε σκόνη
Χέρια πλεγμένα σε δρόμους βόρειας πόλης
πού λεφτά για καινούργιο μπουφάν...
Αγκαλιά.
Πρώτες στάλες βροχής,
λόγια πάθους σε εφήβων χείλη
δίχως ίχνος ιζήματος
να απομένει στον ηθμό της σκληρής λογικής.
Κι άνυδρος κάμπος τέλη Σεπτέμβρη,
διψασμένος...
Το νιώθεις, κλωτσώντας τις πέτρες
ξερά ήσαν όλα και σηκώθηκαν σκόνες.
Μα άγνοια...
Σαν καρπίσει δε φτάνουν σταγόνες,
ειδικά όταν όνειρα κάνεις, σε λίγο να βγουν τα σπαρτά...
Σκληρός ο έρως κι η αγροτιά
χωρίς να εκτιμήσεις...
Σε ξερικά χωράφια
ολέθριο να σπέρνεις τα υδρόφιλα φυτά...
πού λεφτά για καινούργιο μπουφάν...
Αγκαλιά.
Πρώτες στάλες βροχής,
λόγια πάθους σε εφήβων χείλη
δίχως ίχνος ιζήματος
να απομένει στον ηθμό της σκληρής λογικής.
Κι άνυδρος κάμπος τέλη Σεπτέμβρη,
διψασμένος...
Το νιώθεις, κλωτσώντας τις πέτρες
ξερά ήσαν όλα και σηκώθηκαν σκόνες.
Μα άγνοια...
Σαν καρπίσει δε φτάνουν σταγόνες,
ειδικά όταν όνειρα κάνεις, σε λίγο να βγουν τα σπαρτά...
Σκληρός ο έρως κι η αγροτιά
χωρίς να εκτιμήσεις...
Σε ξερικά χωράφια
ολέθριο να σπέρνεις τα υδρόφιλα φυτά...