Οκτώβρης...
Άλλος ένας Οκτώβρης, μες τις σκέψεις σου πάλι
μία μόνιμη ζάλη που δε γίνεται πάλη.
Φλόγα ενόρασης άτολμη, πυρκαγιάς πυροσβέστης...
Με τα χέρια στις τσέπες, πόσο ακόμα θ’ αντέξεις...
Δε βλέπω λόγο, λογικέ, γιατί να υποφέρεις
πασχίζοντας να μάθεις αν πράγματι τα ξέρεις...
Όσα νομίζεις γνώριζες, για δες τα εξ αρχής,
αν ζητάς τις αλήθειες, ψάξε πλάνες να βρεις...
Οι πρίγκιπες δεν ψάχνουνε γόβες μέσα στον κήπο
και κάστρα δεν γκρεμίζονται με φύσημα από λύκο...
Τ’ αρνάκια θα ‘ναι πάντοτε της μάνας τους καμάρι,
μα ήρωες, αν στη δράση τους τσακίσουν το ποδάρι...
