Πριν κοιμηθώ
Τ’ αυτιά κρατώ σφαλισμένα
ώσπου οι οιμωγές των οδυνών,
κλάμα γίνουν τοκετού.
Ο γιος μου ανοίγει τα μάτια…
Κι αν δεν προλάβω το γέλιο σου,
ξέρω, θα χαμογελάσουν τα σύννεφα…
Αντέχω ακόμα το βάρος των βλεφάρων
μέχρι το ξημέρωμα…
Ο ύπνος κάτω απ’ τις ηλιαχτίδες
γεννά πιο φωτεινά όνειρα…
