Αυγή
Δάκρυ του Μάη Φθινόπωρο
και πάλι καλοκαίρι
στης χώρας μου τα μέρη
που ο ήλιος δεν ξεχνά
Μα όλα τα οράματα θολά
στην καταχνιά την ομιχλώδη
Ένστικτα ζώου θηριώδη
παθογενώς γεννοβολά
Κι ανάσα κοφτή
Αγκιστρωμένη στο διάφραγμα
Ανίκανη πνευμόνια να γεμίσει
να βγει κραυγή
Γιατί έχει αλλάξει η Αυγή
κι εσένα δε σε νοιάζει
αν είν' ναζί
αφού δε ζει
η ανάγκη να 'μαστε μαζί
Κι ούτε ουρλιαχτό ούτε ψίθυρος
