 |
| Η "απλή" αγάπη |
Νιώσε την αγάπη των γύρω σου. Είναι περισσότερη και περισσότεροι απ' όσους νομίζεις...
Στη θεωρία τα καταφέρνουμε πάντα καλύτερα από την πράξη. Το ίδιο και όλοι οι άλλοι όμως, κατανόησέ τους λοιπόν αν εισπράττεις λιγότερα απ' αυτά που θα 'θελες. Άλλωστε κανείς δεν πράττει πάντοτε σύμφωνα μ' αυτά που εμείς θα θέλαμε και μας αρέσουν. Ούτε κι εμείς όμως θέλουμε και μας αρέσουν πάντα τα ίδια. Μην κρίνεις εύκολα λοιπόν τα αισθήματα από τις πράξεις.
Ο μωρός βλέπει τις πράξεις των άλλων και αντιγράφει συμπεριφορές. Ο σοφός κρίνει τις προθέσεις τους και αισθάνεται.
Αν είσαι καλοπροαίρετος την ελάχιστη προσφορά, το ενδιαφέρον και το γλυκό χαμόγελο, πρέπει να το ερμηνεύεις σαν αγάπη. Μόνο ο ανόητος κι ο αλαζόνας δε μπορεί να ξεχωρίσει τους κόλακες και τους συμφεροντολόγους. Όλοι οι άλλοι με αυτά τα χαρακτηριστικά αγαπούν...
Η ανασφάλεια κι η θυματοποίηση φέρνει πάντα το αντίθετο αποτέλεσμα. O μεμψίμοιρος και το θύμα δε διεκδικούν την αγάπη, εκνευρίζουν και προκαλούν οίκτο. Στις χρόνιες περιπτώσεις μάλιστα κουράζουν και επιφέρουν την αδιαφορία των άλλων.
Δες την αγάπη που υπάρχει μέσα σου. Είναι περισσότερη απ' όση εσύ και οι γύρω σου σε κάνουν να πιστεύεις...
Μη νιώθεις ενοχές γιατί δε μπορείς να ανταποκρίνεσαι πάντα σ’ αυτά που σου ζητούν ή σε αυτά που νομίζεις εσύ πως οι άλλοι χρειάζονται. Μυθοποιείς έτσι την αγάπη και την κάνεις ηρωική πράξη και απόμακρη. Η αγάπη είναι απλή, εύκολη και δίνει χαρά. Δε θέλει συγχώρεση ούτε θυσίες, κατανόηση θέλει και ενδιαφέρον. Συγχωρεί όποιος είναι πληγωμένος ενώ στην ουσία θα 'θελε να εκδικηθεί και θυσιάζεται το θύμα.
Αν δίνεις συνεχώς «τόπο στην οργή ξεχνώντας» δε θα σου δοθεί ευκαιρία να διδάξεις και να διδαχτείς. Και η αγάπη διδάσκεται. Μίλα με τους άλλους άφοβα για τα «θέλω» σου, για αυτά που δε σου αρέσουν και αυτά που θα σε κάνουν να χαίρεσαι και να μπορείς ν' αγαπάς...
Ο φόβος είναι ο φονιάς της αγάπης και πατέρας όλων των αρνητικών συναισθημάτων και συμπεριφορών. Μην προσπαθείς να γιατρέψεις τον πόνο που θεωρείς σαν αιτία, άφησέ τον να σε δυναμώσει... Το φόβο σου τον ίδιο πολέμησε.
Επούλωσε τις πληγές σου και συμφιλιώσου με τον πόνο που είναι απαραίτητο συστατικό της ζωής. Μάθε να διαχωρίζεις καλά με λογική και συναίσθημα τις έννοιες πόνος και πληγή. Είναι εντελώς αδύνατο ν' αγαπάς πληγωμένος. Νιώθεις θύμα της ίδιας της αγάπης, προσπαθείς να απεξαρτηθείς χωρίς αποτέλεσμα από τη φυσική σου ανάγκη γι' αυτήν και καταφέρνεις μόνο να αδιαφορείς.
Αντέδρασε στην τάση που έχουμε όλοι με το σύγχρονο τρόπο ζωής να αδιαφορούμε. Δείξε το ενδιαφέρον γύρω σου και εκδήλωσε τα συναισθήματα που έχεις μάθει να κρύβεις. Είναι πολυτιμότερα απ' τη θυσία και την προσφορά, ειδικά όταν αυτές συχνά καταντούν τροχοπέδη της αγάπης.
Το αντίθετο της αγάπης είναι η αδιαφορία και όχι το μίσος. Το μίσος είναι το αντίθετο του πάθους. Σκέψου, πρόσεξέ το και αναθεώρησε αυτά που μέχρι χθες πίστευες για την αγάπη, το μίσος, τη φιλία και την έχθρα...
Mην αγαπάς τους εχθρούς σου. Όταν αγαπάς πραγματικά, δεν έχεις εχθρούς. Εχθρούς έχουν μόνο οι αθεράπευτα πληγωμένοι, οι αλαζόνες ή όσοι πάσχουν από μανία καταδίωξης.
Η εκτίμηση, η έλξη, ο πόθος ή κι η αποστροφή ως χαρακτηριστικά που με διαφορετικούς συνδυασμούς και μεγέθη καθορίζουν όλες τις ανθρώπινες σχέσεις, είναι αισθήματα που παράγονται από τους άλλους κι εμείς απλά τα προσλαμβάνουμε ή αντίστοιχα τα εκπέμπουμε. Η αγάπη όμως όπως η χαρά, η γαλήνη και η ευτυχία είναι εσωτερικά μας συναισθήματα και τα ρήματα που προκύπτουν από αυτά δεν έχουν αντικείμενο. Βγάλε λοιπόν το «σε» (ακόμα και το «με») μπροστά από το «αγαπώ». Είναι κοντά στην αλήθεια αλλά ατελής η διατύπωση «αν δεν αγαπήσεις τον εαυτό σου δε μπορείς να αγαπάς και τους άλλους». Το ορθό είναι «αν δεν έχεις αγάπη κι εσωτερική χαρά δε μπορείς ν' αγαπάς». Όταν έχουμε την αγάπη μέσα μας, μας πλημμυρίζει και δεν έχει κατεύθυνση... Αντωνυμίες έχει μόνο ο έρωτας.
Μη μπερδεύεις τον έρωτα με την αγάπη αν δεν καταφέρεις να βγάλεις τις αντωνυμίες από μέσα. Όταν αποφασίσεις να εκπαιδεύσεις αυτό το κομμάτι της αγάπης θα βιώσεις πολύ αλλόκοτα, συναρπαστικά και εντελώς διαφορετικά πράγματα από αυτά που νιώθουν οι πολλοί. Τότε, βάστα γερά, κατανόησε και παράβλεψε τις λοιδορίες, τον αρνητισμό και τον φθόνο όσων δε μπόρεσαν ή δε θέλησαν. Να θυμάσαι πως ο φθόνος δεν έχει αιτία πάντα την κακία. Συχνότερα είναι προϊόν θλίψης.
Εκπαιδεύσου με λογικούς τρόπους στο να καλλιεργείς και να κατανοείς τα δικά σου και των άλλων τα συναισθήματα. Κυρίαρχα αυτό της αγάπης...
Ξέχασε όλους τους μελοδραματικούς στίχους των εμπορικών τραγουδιών και κυρίως τον ανεκδιήγητο ύμνο της αγάπης του «απόστολου Σαούλ» (α' Κορινθίους ιγ') όπου από τα πολλά «ου» μπορείς να μάθεις τι ΔΕΝ είναι αγάπη...
Στη θεωρία τα καταφέρνουμε πάντα καλύτερα από την πράξη. Το ίδιο και όλοι οι άλλοι όμως, κατανόησέ τους λοιπόν αν εισπράττεις λιγότερα απ' αυτά που θα 'θελες. Άλλωστε κανείς δεν πράττει πάντοτε σύμφωνα μ' αυτά που εμείς θα θέλαμε και μας αρέσουν. Ούτε κι εμείς όμως θέλουμε και μας αρέσουν πάντα τα ίδια. Μην κρίνεις εύκολα λοιπόν τα αισθήματα από τις πράξεις.
Ο μωρός βλέπει τις πράξεις των άλλων και αντιγράφει συμπεριφορές. Ο σοφός κρίνει τις προθέσεις τους και αισθάνεται.
Αν είσαι καλοπροαίρετος την ελάχιστη προσφορά, το ενδιαφέρον και το γλυκό χαμόγελο, πρέπει να το ερμηνεύεις σαν αγάπη. Μόνο ο ανόητος κι ο αλαζόνας δε μπορεί να ξεχωρίσει τους κόλακες και τους συμφεροντολόγους. Όλοι οι άλλοι με αυτά τα χαρακτηριστικά αγαπούν...
Η ανασφάλεια κι η θυματοποίηση φέρνει πάντα το αντίθετο αποτέλεσμα. O μεμψίμοιρος και το θύμα δε διεκδικούν την αγάπη, εκνευρίζουν και προκαλούν οίκτο. Στις χρόνιες περιπτώσεις μάλιστα κουράζουν και επιφέρουν την αδιαφορία των άλλων.
Δες την αγάπη που υπάρχει μέσα σου. Είναι περισσότερη απ' όση εσύ και οι γύρω σου σε κάνουν να πιστεύεις...
Μη νιώθεις ενοχές γιατί δε μπορείς να ανταποκρίνεσαι πάντα σ’ αυτά που σου ζητούν ή σε αυτά που νομίζεις εσύ πως οι άλλοι χρειάζονται. Μυθοποιείς έτσι την αγάπη και την κάνεις ηρωική πράξη και απόμακρη. Η αγάπη είναι απλή, εύκολη και δίνει χαρά. Δε θέλει συγχώρεση ούτε θυσίες, κατανόηση θέλει και ενδιαφέρον. Συγχωρεί όποιος είναι πληγωμένος ενώ στην ουσία θα 'θελε να εκδικηθεί και θυσιάζεται το θύμα.
Αν δίνεις συνεχώς «τόπο στην οργή ξεχνώντας» δε θα σου δοθεί ευκαιρία να διδάξεις και να διδαχτείς. Και η αγάπη διδάσκεται. Μίλα με τους άλλους άφοβα για τα «θέλω» σου, για αυτά που δε σου αρέσουν και αυτά που θα σε κάνουν να χαίρεσαι και να μπορείς ν' αγαπάς...
Ο φόβος είναι ο φονιάς της αγάπης και πατέρας όλων των αρνητικών συναισθημάτων και συμπεριφορών. Μην προσπαθείς να γιατρέψεις τον πόνο που θεωρείς σαν αιτία, άφησέ τον να σε δυναμώσει... Το φόβο σου τον ίδιο πολέμησε.
Επούλωσε τις πληγές σου και συμφιλιώσου με τον πόνο που είναι απαραίτητο συστατικό της ζωής. Μάθε να διαχωρίζεις καλά με λογική και συναίσθημα τις έννοιες πόνος και πληγή. Είναι εντελώς αδύνατο ν' αγαπάς πληγωμένος. Νιώθεις θύμα της ίδιας της αγάπης, προσπαθείς να απεξαρτηθείς χωρίς αποτέλεσμα από τη φυσική σου ανάγκη γι' αυτήν και καταφέρνεις μόνο να αδιαφορείς.
Αντέδρασε στην τάση που έχουμε όλοι με το σύγχρονο τρόπο ζωής να αδιαφορούμε. Δείξε το ενδιαφέρον γύρω σου και εκδήλωσε τα συναισθήματα που έχεις μάθει να κρύβεις. Είναι πολυτιμότερα απ' τη θυσία και την προσφορά, ειδικά όταν αυτές συχνά καταντούν τροχοπέδη της αγάπης.
Το αντίθετο της αγάπης είναι η αδιαφορία και όχι το μίσος. Το μίσος είναι το αντίθετο του πάθους. Σκέψου, πρόσεξέ το και αναθεώρησε αυτά που μέχρι χθες πίστευες για την αγάπη, το μίσος, τη φιλία και την έχθρα...
Mην αγαπάς τους εχθρούς σου. Όταν αγαπάς πραγματικά, δεν έχεις εχθρούς. Εχθρούς έχουν μόνο οι αθεράπευτα πληγωμένοι, οι αλαζόνες ή όσοι πάσχουν από μανία καταδίωξης.
Η εκτίμηση, η έλξη, ο πόθος ή κι η αποστροφή ως χαρακτηριστικά που με διαφορετικούς συνδυασμούς και μεγέθη καθορίζουν όλες τις ανθρώπινες σχέσεις, είναι αισθήματα που παράγονται από τους άλλους κι εμείς απλά τα προσλαμβάνουμε ή αντίστοιχα τα εκπέμπουμε. Η αγάπη όμως όπως η χαρά, η γαλήνη και η ευτυχία είναι εσωτερικά μας συναισθήματα και τα ρήματα που προκύπτουν από αυτά δεν έχουν αντικείμενο. Βγάλε λοιπόν το «σε» (ακόμα και το «με») μπροστά από το «αγαπώ». Είναι κοντά στην αλήθεια αλλά ατελής η διατύπωση «αν δεν αγαπήσεις τον εαυτό σου δε μπορείς να αγαπάς και τους άλλους». Το ορθό είναι «αν δεν έχεις αγάπη κι εσωτερική χαρά δε μπορείς ν' αγαπάς». Όταν έχουμε την αγάπη μέσα μας, μας πλημμυρίζει και δεν έχει κατεύθυνση... Αντωνυμίες έχει μόνο ο έρωτας.
Μη μπερδεύεις τον έρωτα με την αγάπη αν δεν καταφέρεις να βγάλεις τις αντωνυμίες από μέσα. Όταν αποφασίσεις να εκπαιδεύσεις αυτό το κομμάτι της αγάπης θα βιώσεις πολύ αλλόκοτα, συναρπαστικά και εντελώς διαφορετικά πράγματα από αυτά που νιώθουν οι πολλοί. Τότε, βάστα γερά, κατανόησε και παράβλεψε τις λοιδορίες, τον αρνητισμό και τον φθόνο όσων δε μπόρεσαν ή δε θέλησαν. Να θυμάσαι πως ο φθόνος δεν έχει αιτία πάντα την κακία. Συχνότερα είναι προϊόν θλίψης.
Εκπαιδεύσου με λογικούς τρόπους στο να καλλιεργείς και να κατανοείς τα δικά σου και των άλλων τα συναισθήματα. Κυρίαρχα αυτό της αγάπης...
Ξέχασε όλους τους μελοδραματικούς στίχους των εμπορικών τραγουδιών και κυρίως τον ανεκδιήγητο ύμνο της αγάπης του «απόστολου Σαούλ» (α' Κορινθίους ιγ') όπου από τα πολλά «ου» μπορείς να μάθεις τι ΔΕΝ είναι αγάπη...
