Μυριάδες οι τρόποι ν' απαλλαγούμε απ' τους αφέντες... Από τους δούλους πώς να γλυτώσουμε... (Ενδόριστος)

Θύματα ιλασμού

Θύματα ιλασμού

Είπες τα μάτια που κλαίνε μην τα πιστεύω
μάτια έτσι αγάπησα μες στο θυμό
κι αν είναι δύναμη την ψυχή να ορίζεις
φύλαξε λίγη για το χωρισμό.

Έλα να ψάξουμε τι άφησε η στάχτη
τώρα που ο έρωτας άπλωσε φράχτη
τα όμορφα μένουν ξεχασμένα στην άκρη
η πληγή σαν κάνει τη χαρά μας δάκρυ.

Την αγάπη ότι χώρισε δεν την τελειώνει
στα χείλη αισθάνομαι πως μια γλύκα μένει
αυτό που δεν έχουμε πια καλά και σώνει
μπορεί να μας θλίβει μα δε μας πεθαίνει.

Ενδόριστος 2012